Plamuur via cultuur

Plamuur via cultuur

vrijdag 23 september 2011

Mijn culturele prikkels !

Week 1 :  Boek: Iemand

Week 2 : Film: Turtles can fly

Week 3 : Museum: Nationale bank van België

Week 4 : Lezing: In Godsnaam

Week 5 : Film: Supersize me


Week 6 : Boek: Moeder kom thuis


Week 7: Documentaire: An inconventient truth


Week 8: Film: Hotel Rwanda

Week 1 : Iemand

Is daar iemand ? Ik kan niets zien in het donker !

Laten we eens kijken!
Er is iemand in het donkere land Zuid -Afrika, dat ver van ons huis en gedachte ligt. Alleen de vuvuzela kennen we nog van het WK in Zuid - Afrika, maar voor de rest weet ik hierover niks. Wie daar woont, wat ze doen en hoe ze leven zijn vragen waarop ik geen antwoord kan geven. Daarom ga ik deze week een culturele reis  maken in Zuid - Afrika. Dit ga ik doen door mij goed in te lezen door Zuid- Afrika. Extra informatie wordt zeker geraadpleegd en  zo zal ik het donker trachten te veranderen in een helder zonlicht, dat zijn warmte  en cultuur straalt aan de mensen.




Iemand moest toch eens lezen hoe het leven in Zuid-Afrika was. Als iemand dat niet doet, dan is er niemand die Zuid-Afrika zou leren kennen. Ik ben deze week gefascineerd door het boek " iemand " te lezen van Annemie Struyf en Lieve Blanquaert.
Annemie Struyf is nu journaliste, schrijfster en tv- maakster. Zij is bekend door haar boeken die meestal over wereldproblemen gaan. Zij staat hiervoor niet alleen, want de meeste boeken wordt samen met haar hartsvriendin Lieve Blanquaert geschreven. Lieve Blanquaert is fotografe en  tv- maakster. Ze is vaak op zoek naar eerlijke portretten en  zorgt voor mooie en indrukwekkende foto's. Allebei apart en soms samen hebben ze deelgenomen aan verschillende TV-programma’s, en verschillende boeken geschreven: “ A la limite”, “Insjallah mevrouw” en “mijn status is positief” zijn de bekendste..

Ze hebben een reis gemaakt in Zuid-Afrika en vertrokken in Johannesburg naar de oostelijke provincie KwaZulu-Natal, de centrale provincie Vrijstraat en het noordelijke Limpopo. Dit was een zeer interessante reis, want tijdens deze reis hebben ze heel wat gezien, gehoord en gelezen. Ze hebben tijdens deze reis heel wat bijgeleerd over verschillende aspecten zoals  onderwijs, voeding, woning, gezondheid, onderwijs, respect, enz.
Zoals Annemie Struyf het ook zegt : 'Al die dingen die van niemand iemand maken'.


 Annemie Struyf

Lieve Blanquaerts



 











Klaar om nu Zuid-Afrika te verkennen? Ik zal de verschillende delen van het boek bespreken zoals onderwijs, apartheid, seksueel geweld, wonen en voedsel. Soms zal je misschien verwonderd staan, soms zal het je bedroeven…

Goed, Zuid Afrika ! Eerst ga we eens kijken waar Zuid- Afrika ligt en welke route de dames hebben uitgestippeld. Daarna beginnen we één voor één het donkere land, Zuid - Afrika te verkennen.








1.     It's dangerous !Colonization! Black and white !

It’s dangerous
Een raad: als je naar Johannesburg gaat loopt zeker 's avonds niet rond. Gebruik het als een tussenstation, want het is een zeer gevaarlijke, akelige stad. De criminaliteit is hier zeer hoog. Wil je weten hoe hoog? Om de drie seconde wordt er een moord gepleegd en elke seconde kan een vrouw verkracht worden. Ik denk dat de meesten na dit gelezen te hebben, nooit een reis zouden boeken naar Zuid-Afrika. Nu, er zijn ook prachtige gebieden waar het rustig is, maar Johannesburg is een uitzondering.
Nog een gouden raad: de zwarte buitenwijk Soweto (South Westen townships) met miljoenen inwoners is voor toeristen en zelfs buitenwoners verboden terrein. Zulke steden zijn niet enkel in Zuid -Afrika te zien. Overal in de wereld heb je steden die niet echt veilig zijn voor de mensen. Steden zoals, Detroit, Bagdad, Caracas, enz.

Colonization
In Zuid -Afrika zijn er steden zoals Kaapstad, Bloemfontein, Vrijstaat en Johannesburg. Het is wel raar, want dit zijn allemaal steden met Nederlandstalige namen. Hoe zou dat komen denk je? Om dit te weten moeten we even terug kijken in de geschiedenis.
In de 15de eeuw wilden de Europese landen handel drijven in Azië, waar ze hoopten op waardevolle spullen en producten zoals thee, zijde en peper. Deze zouden ze dan in Europa verkopen en wist maken. Deze producten waren zeer duur en daarom zegt men de dag vandaag nog altijd: 'het is peperduur'. Goed, om naar Azië te gaan, moesten ze via Afrika varen. Nu begon het. De eerste Europeanen die daar naar toe gingen waren de Portugezen, maar zij konden er zich niet vestigen, want de bevolking was te vijandig. Onze buren( Nederland) slaagden er later wel in om zich te vestigen in Zuid -Afrika. Met andere woorden Zuid -Afrika werd gekoloniseerd.
Wist je datje : de mensen in Zuid-Afrika werden Khoi- Khoin genoemd. Dat betekent een volk van veehouders. De Hollanders noemden deze mensen de Hottentotten.

De Zuid- Afrikanen wilden niet samenwerken met de Hollanders, want de Hollanders wilden hun land afpakken. Hierdoor ontstonden er oorlogen. Deze oorlogen duren tot in de 18de eeuw. Natuurlijk zijn het niet alleen de Hollanders die willen profiteren van de kolonisatie. Er waren nog heel wat Europese landen zoals Engeland, Frankrijk en Duitsland die ook naar Zuid- Afrika kwamen om hiervan te profiteren. Vergeet niet dat de kolonisatie zwart-wit was. Wit voor de blanken die heel wat voordelen hadden van de kolonisatie en zwart voor de inheemse volkeren die werden onderdrukt, en soms gemarteld of gedood.
Na de Hollanders werd de Kaapkolonie in 1795 veroverd door de Engelsen. In die tijd woonden er 22 000 blanken, 15 000 gewone Afrikaanse mensen en 25 000 slaven. Ook tussen deze landen werd er oorlog gevoerd en het waren de Engelsen die de oorlog uiteindelijk wonnen. Het is ook daarom dat het Nederlands- Afrikaans en het Engels de twee meest gesproken talen zijn in Zuid-Afrika. Zelfs in het parlement wordt er Engels gesproken. Ik moet wel even duidelijk maken dat er in Zuid -Afrika 11 officiële talen zijn. Dit is  echt veel.
Wist je datje : In het volkslied van Zuid- Afrika worden een aantal strofen in Nederlands en Engels gezongen. Geloof je me niet en wil je het horen. Bekijk dan de videofragment die je hieronder ziet.


Black and white
We gaan even verder met de geschiedenis. Later besloten de Engelsen voor de onafhankelijkheid van Zuid- Afrika. In 1910 werd de Unie van Zuid- Afrika gevormd. Dit was een onafhankelijk staat binnen het Britse gemenebest. De Afrikanen hadden het nu nog altijd niet goed, want in de Unie zetelden nog steeds Engelsen en de huidige bevolking kreeg alleen stemrecht in de Kaapprovincie. De wetten zorgden voor een ongelijke behandeling. De zwarten werden als minderwaardig gezien. Het waren de blanken die alles te zeggen hadden.
In die tijd had men dus het systeem van de apartheid. De bevolking werd in rassengroepen ingedeeld. Er waren regels die beslisten waar je moest gaan wonen, welk beroep je moest gaan uitoefenen, met wie je mocht trouwen, enz.
Korte schets van een afrikaan: Hij woonde in een woonwijk waar het overbevolkt was.       
Het leven in deze woonwijk (Townships) was zeer slecht. Er was toen geen sprake van elektriciteit, stromend water en scholen.

townships in Soweto


Verzet en apartheid
Er was een verzet van het Afrikaans Nationaal  Congres tegen de apartheid. De apartheid moest veranderen en het was Nelson Mandela die hiervoor ging vechten. Hij was de leider van het ANC.  Hij zal in 1962 in de gevangenis terecht komen, maar wanneer Klerk in 1989 aan de macht was, begonnen er enkele zaken te veranderen. In 1990 mocht Mandela uit de gevangenis. De eerste democratische verkiezingen in Zuid –Afrika waar ook de Zuid-Afrikaanse bevolking mocht deelnemen waren in 1994. Deze verkiezingen werden gewonnen door Nelson Mandela. Hij was president en Klerk was de vice-president. Hij probeerde de rechten van de zwarten te verdedigen, maar samen met Klerk wilden ze Zuid- Afrika omvormen tot een niet- racistisch democratisch land. Dit lukt ook want later krijgen ze hiervoor de Nobelprijs voor de vrede.
Wist je dat: Mandela had zelfs in 2005 een taak van UNESCO gekregen als goodwill ambassadeur.













Sharpeville 1960: een voorbeeld van de apartheid
Op 21 maart 1960 was er in Sharpeville  een bloedbad waar er tientallen mensen omkwamen. Elk  jaar zijn er mensen die deze verschrikkelijke gebeurtenis gaan herdenken. Wil je nu meer weten over het bloedbad in Sharpeville, klik dan op de volgende link en lees het artikel over Sharpeville.




                                                                                            










We zien dat discriminatie en racisme een zeer groot probleem zijn. Vroeger heeft men hiervoor gepleit. Op de dag van  vandaag pleit men hier nog altijd voor, want discriminatie en racisme zijn nog altijd aanwezig. We moeten weten dat niemand voor zijn ras of huidskleur heeft gekozen. Jij hebt niet gekozen om een Belg, Turk, Afrikaan of Chinees te zijn. Daarom heeft niemand het recht om met andermans ras, huidskleur en cultuur te lachen. Je mag  fier zijn op je eigen ras, geloof en cultuur, maar je mag de anderen niet beledigen of kleineren. Daarom wil ik dat iedereen elkaar met respect behandelt.
Bekijk het videofragment over discriminatie op het werk.


















Mahatma Gandhi zegt: 'De ware bron van rechten is verplichting. Wanneer we met zijn allen onze plicht vervullen, zullen onze rechten niet veraf zijn. Wanneer we onze plicht verzuimen, zullen we tevergeefs achter rechten aanhollen.'

Rechten kunnen alleen realiteit worden als mensen ook plichten vervullen: als iedereen zijn taak doet (respect hebben voor elkaar) dan zullen er ook geen problemen zijn voor de mensen.
Bijvoorbeeld, wat een recht is voor jou, is een plicht voor iemand anders: mensen in Afrika hebben recht op een goed bestaan, het is dus eigenlijk de plicht van de rijke landen hen te helpen.
  
2.     Over bruidsschat en polygamie
We beginnen met een citaat: “ na mij trouwde mijn man nog vijf keer.  We zijn nu met 10 echtgenotes. Intussen heeft mijn man honderd kinderen.” Bongi
Ik denk dat vooral de vrouwen uit dit citaat geschrokken zijn. Dit zou men in België niet horen, maar in Afrika wel. Bongi is niet de enige vrouw die getrouwd is met een man die meerdere vrouwen heeft. Nog vele andere vrouwen delen het lot van Bongi, want in Zuid- Afrika is dit normaal. Wanneer een man met meerdere vrouwen trouwt, spreekt men van polygamie. Polygamie is niet enkel in Zuid- Afrika te zien. Er zijn nog andere landen zoals Egypte, India en Kameroen waar de polygamie wordt toegepast. Dit is gewoon een verschil van cultuur. Hieronder zie je nog eens in het groen de landen  waar polygamie wordt toegepast.

In België is hiervan geen sprake, want het is verboden. In het artikel 147 van het Burgerlijk Wetboek staat: men mag geen tweede huwelijk aangaan voor de ontbinding van het eerste. Het strafwetboek (artikel 391) zegt : “hij die, door de banden van het huwelijk verbonden, een ander huwelijk aangaat voor de ontbinding van het vorige, wordt gestraft met opsluiting”.
citaat: als de lobola eenmaal betaald is, ben je eigendom van de man”.Bongi                           
Een lobola is een bruidsschat. Wanneer een man de bruidschat betaalt aan de vader van het meisje mag hij met haar trouwen. Wij zouden hierover nog niet eens praten. De man geeft meestal koeien als bruidsschat  aan de vader en in ruil mag hij trouwen met zijn dochter. De bruidsschat zorgt er ook voor dat de vrouw vanaf dan eigendom van de man is. De vrouw moet doen wat de man zegt. Zo gaat het in Zuid-Afrika.
Hieronder zie je een artikel over de bruidsschat van prins Williams. http://www.vandaag.be/bizar/59680_koeien-als-bruidsschat-voor-kate-middleton.html
Bongi woont aan de kust van de provincie KwaZulu-Natal. Zij vertelt dat hier het Greater St. Lucia Wetland Park ligt. Het natuurpark staat al in de jaren negentig op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. De mensen die in deze gebieden wonen, krijgen hulp van twee organisaties. Deze organisaties bieden de bewoners alternatieve gronden en extra werkgelegenheid. Ze leren bijvoorbeeld het vervaardigen van manden, lepels en kommen.

3.     Back to school
Op 1 september staan de leerlingen voor de schoolpoorten. Sommige zijn nerveus en nieuwsgierig, andere leerlingen zijn slecht gezind omdat ze terug vroeg moeten opstaan om naar school te gaan. In Zuid-Afrika is dit anders. De kinderen willen naar school gaan en dit kunnen we zien door hun inzet, want de meeste leerlingen moeten te voet een afstand van 20 kilometer afleggen.                     De dag vandaag hebben de meeste scholen een computerlokaal. Met de tijd zullen er nog vele vernieuwingen komen. Zo is het in België, maar in Afrika is het anders. Nomoso Haslot, directeur van de Nkomo Primary School vertelt over zijn ervaringen. Zij vertelt dat er vier bomen waren op de plaats waar ze een school mochten inrichten en die bomen waren hun klaslokalen. Pas later kwam de organisatie Africa Foundation die hun hielpen om klaslokalen in te richten. Na een tijdje had de school drie klaslokalen. Vandaag de dag zijn er in deze school 900 leerlingen en sommigen onder hen  zijn weeskinderen. Het leven voor deze kinderen is heel moeilijk.
Het filt- programma is een samenwerkingsverband tussen de Vlaamse overheid en de Zuid- Afrikaanse regering. Ze trainen en begeleiden lokale mensen die in het onderwijs een belangrijke rol zullen spelen. Ze proberen mensen te overtuigen om aan sociale projecten deel te nemen. Ze willen ook de kinderen die in armoede leven helpen.
Wist je dat:  “Nomosa” betekent “eeuwig wijsheid”.

4.     Eigen huis
Er is een zeer groot verschil tussen de huizen in België en Zuid-Afrika. In ons land heeft bijna iedereen een huis waar er minstens twee kamers zijn. In Zuid-Afrika is dit niet het geval. Er zijn veel mensen die in een klein huis wonen dat meestal niet van steen is gebouwd. Sommigen wonen in één kamer met de hele familie. We moeten ook niet vergeten dat families in Zuid-Afrika meestal met veel zijn. Stel je voor dat je met 6 à 8 mensen in een zeer kleine kamer gaat slapen. De huizen in Afrika zijn ook niet echt stevig gebouwd. Hierdoor zijn er vaak inbraken.
Dus, er zijn families die een zeer klein huis hebben, maar er zijn ook mensen die geen huis hebben. Deze mensen leven op straat. Natuurlijk zullen hun kinderen hetzelfde leven hebben. Zo plant de ellende zich van generatie tot generatie voort.  Dus de meeste mensen hebben een slecht leven, maar door Bouw- en Huisvestingsprogramma’s zijn er mensen die een huis krijgen. Dit project probeert de arme mensen een huis te bezorgen. Daarom heeft de Zuid-Afrikaanse overheid zo’n twee miljoen ‘matchboxhuisjes’ gebouwd. Deze huizen worden aan de armste mensen gegeven. De woning wordt het bezit van de familie, maar de grond blijft van de staat.

5.     Lekker eten
Zonder eten kunnen we niet. Soms eten we een broodje gezond, kebap of pizza. Je ziet dat we in onze multiculturele samenleving heel wat gerechten van andere landen eten. Nu gaan we eens naar  de Zuid-Afrikaanse keuken kijken.  In Zuid-Afrika heeft men de traditionele gerechten waarin veel vitaminen en mineralen zitten. Deze traditionele gerechten zijn precies aan het verminderen, omdat ook hier de invloed van fastfood aanwezig is. De Zuid-Afrikaanse overheid voert samen met de Vlaamse overheid een actie om de traditionele gerechten te herstellen. Dit doen ze omdat de mensen die geen traditionele gewassen kweken, oogsten of eten meer kans hebben op ziektes. Daarnaast zullen ze in extreme armoede leven. De traditionele gerechten zijn economisch van groot belang, want zelfgekweekte traditionele gewassen kunnen ook extra inkomen opleveren en dit hebben de meeste mensen wel nodig.
Dit project wordt gestimuleerd door kookboeken, kookwedstrijden en straten van voedseltuinen in scholen.
Wist je dat : Gegrilde kippenpotten en hoofden bekend als walkie talkies zijn een populair gerecht op  Zuid-Afrikaanse platteland.
Wil je graag een traditioneel Zuid-Afrikaanse gerecht maken? Lees dan de onderstaande gerechten.
Bobotie – ovenschotel met gehakt
Ingrediënten : 1 kg gehakt, 2 uien, 2 sneden wit brood, 250 ml melk, 2 eieren, 1 eetlepel kerriepoeder, 1,5 eetlepel suiker, 2 theelepels, 0,5 theelepel peper, 0,5 eetlepel kurkuma, 2 eetlepels azijn of sap van 1 citroen, 6 amandelen, 0,5 kopje rozijnen zonder pit, 4 laurierbladeren, 3 eetlepels chutney
Bereiding: verwarm de oven voor op 180°C. Snipper de uien en bak in hete boter tot ze bruin zijn. Voeg het gehakt toe en bak het even in de pan. Week het brood in de melk en druk de melk er weer uit. Maak het brood fijn. Meng alle bestanddelen(behalve 1 ei, 0,5 kopje melk, de laurierbladeren en de chutney) met het gehakt- en uienmengsel. Schep het mengsel in een ingevette ovenschotel. Rol de laurierblaadjes op en steek die rechtop in het mengsel. Bak dat alles 40 minuten in de oven op 180°C. Klop het tweede ei met de resterende melk. Giet dat mengsels over de schotel een half uur voor je de schotel uit de over haalt. Serveer met rijst, komkommersalade en chutney.
Soetkoekies – traditionele kruidige koekjes
Ingrediënten: 1kg bloem, 0,5 theelepels zout, 0,5 theelepels wijnsteenpoeder, 1 theelepel kaneelpoeder, 0,5 theelepel gemalen gember, 0,5 theelepel nootmuskaat, 250 g bruine suiker, 100 g gehakte amandelen, 125 g boter, 2 eieren, 60 ml rode wijn
Bereiding: Meng alles in een kom, behalve de boter, de eieren en de rode wijn. Voeg daarna de boter aan het mengsel toe. Daarna ook de eieren, lichtjes losgeklopt, en de rode wijn. Kneed alles goed door elkaar en vorm een rol van 5 cm dik. Verpak de rol in vetvrij papier en leg hem een nacht in de koelkast. Snijd de rol daarna in plakjes van ongeveer 3 mm dik met een scherp mes. Bestrijd de plakjes met losgeklopt eiwit. Bak de soetkoekies in de oven op 200°C op een ingevette bakplaat, gedurende 10 minuten tot ze goudbruin zijn. Schep ze met een spatel van de bakplaat, en leg ze op een rooster om af te koelen.




6.     Seksueel geweld
‘Hebben jullie de krant van vandaag gelezen’? vraag ik. Ja, zucht Zanu,’de titel op de cover slaat de nagel op de kop: “Waarom zijn Zuid-Afrikaanse zo gewelddadig? “De cijfers zijn schrikwekkend. Zuid- Afrikaanse mannen zijn negen keer gewelddadiger dan het gemiddelde in andere landen. ’Weet je, ‘zegt Samuel’, ‘in dit land is er altijd een zeer grote tolerantie geweest tegenover fysiek geweld. Dat zit gewoon ingebakken in onze cultuur.
Dit zijn de gesprekken tussen Lieve, Annemie en de twee Afrikaanse mannen. Dit zijn nu eenmaal de feiten. De vrouwen hebben het in het algemeen zeer slecht. Er is een ongelijkheid tussen de vrouwen en mannen in Zuid-Afrika. Vijftig procent van de Zuid-Afrikaanse vrouwen wordt thuis mishandeld, vaak ook verkracht. Meisjes tussen 12-17 worden het vaakst verkracht. Dit zal je duidelijker worden wanneer je het verhaal van Evelyne zal horen.
Evelyne : ‘Ik was net achttien en studeerde goed op school. Vorig jaar, in november, was ik op weg naar een vriendin om samen een werkje voor wiskunde te maken. Plots stond er een man voor mij. Ik herkende hem meteen, had hem wel vaker op straat gezien. “Ga je met mij mee?” vroeg hij. Ik weigerde, maar hij bleef aandringen en werd agressief. Hij greep me bij het hoofd, sloeg me en dwong me mee te gaan naar de plek waar hij woonde. Hij sleurde me naar binnen, sloot de deur achter ons en begon mij te slaan. Drie uur aan een stuk sloeg hij mij, van vier tot zeven in de namiddag. Om acht uur vertrok hij plots. “Ik ga even naar mijn ouders.” Dat was mijn kans. Met veel moeite kreeg ik het raam open en sprong naar buiten. Toen ik hem in het duister zag staan, stond mijn hart stil. Grijnzend stond hij me op te wachten, goed wetend dat k mijn ontsnappingskans zou grijpen. Opnieuw sleurde hij me naar binnen, nam een touw en bond mij vast. Hardhandig trok hij mijn kleren stuk, en verkrachtte hij mij. Opnieuw en opnieuw. Toen hij moe werd, ging hij wat rusten op zijn bed. Om middernacht schoot hij wakker, en begon hij opnieuw, tot vijf uur ’s ochtends. De hele nacht door verkrachtte hij mij, zonder ophouden. Daarna maakte hij me los en gaf me vijftig rand (4 euro).
Wat Evelyne heeft meegemaakt is niet te geloven. Verschrikkelijk  is het. De vrouwen durven niet altijd naar de politie te gaan. Wanneer ze toch een aanklacht indienen, is de kans klein dat de dader gestraft wordt. Zo gaat het in Zuid- Afrika.
Door al deze aanrandingen en verkrachtingen zijn de meeste mensen  besmet met het virus ‘aids’. In Zuid-Afrika zijn er 5,5 miljoen mensen besmet met het virus. Alleen in Botswana en Swaziland zijn meer dan 30% bevolking seropositief.
 Er zijn een aantal projecten die zich hiermee bezig houden. In Polokwane, de hoofdstad van de provincie Limpopo is er een Hiv/aidsproject waar de mensen zich kunnen laten testen en begeleiden. Er worden ook cursussen en trainingen georganiseerd om iedereen die zich over zijn of haar ‘status’ zorgen maakt, raad te geven en medisch en psychologisch te begeleiden.
Bekijk eens Zuid-Afrika door de interactieve kaart. http://www.stopaidsnow.nl/worldmap_landendata.html




videofragment over seksueel geweld





Slot
Op de cover van het boek staat geschreven ‘gepakt door Afrika’. Ik ben het hiermee eens.  Je wordt gepakt door Afrika enerzijds door al de zaken die zich in het land voordoen (zoals armoede, geweld en het aantal hiv- patiënten)en anderzijds word je  gepakt door  het prachtige land met zijn natuurlandschappen, safari’s, bergen en de Indische oceaan.  Je wordt met andere woorden langs beide kanten gepakt door Afrika.






Bronnen :


OP REIS NAAR AFRIKA, Landkaart, internet, 2011-10-02,(http://www.opreisnaarzuidafrika.nl/Zuid-Afrika/).
INFO ZUID AFRIKA, Afrikaanse taal, internet, 2011-10-02,(http://www.infozuidafrika.be/zuid-afrika).
WIKIPEDIA, Zuid-Afrika, internet, 2011-10-02,(http://nl.wikipedia.org/wiki/Zuid-Afrika).
‘Zuid-Afrika herdenkt Sharpeville-bloedbad’, internet, Historiek, 2010-03-21,(http://historiek.net/actueel/zuid-afrika-herdenkt-sharpeville-bloedbad-3077).
HOEK,M., Nelson Mandela, internet, 2011-10-02,(http://mathildekaapstad.wordpress.com/nelson-mandela/).
SOUTH­-AFRICA, De traditionele Zuid-Afrikaanse keuken, internet, 2011-10-02,(http://www.southafrica.net/sat/content/nl/nl/netherlands-full-article?oid=1635&sn=Detail&pid=318569&De-traditionele-Zuid-Afrikaanse-keuken).
INFO ZUID AFRIKA, aids/hiv, internet, 2011-10-02,http://www.infozuidafrika.be/zuid-afrika/aids-en-hiv).
ENCARTA WINKLER ENCYCLOPEDIA, Zuid –Afrika, 2011-10-02.
 STRUYF,A., Iemand, tweede, Lannoo, 2009-03-02.

 

donderdag 22 september 2011

Welkom, Welcome, Wilkommen, Bienvenue, Hosgeldiniz,...!

Plamuur via cultuur...

Wie ben ik?
Ik ben niemand anders dan Ramazan Kocaklioglu, een derdejaarsstudent aan de lerarenopleiding PHL te Hasselt. Ik volg de richtingen PAV en Geschiedenis.

Wat is mijn doel?
Mijn doel is om met deze blog gedurende 10 weken kennis te vergaren. Deze blog zal mij een culturele verrijking bieden, door mij constant te verdiepen in verschillende onderwerpen. Alles wat mij interessant lijkt, zal ik raadplegen. Dus, boeken, films, lezingen, reportages en theaters zullen mij helpen gaten te dichten in mijn hersenen.

Ik ben er klaar voor. Als jij  ook klaar bent, dan kunnen we starten. Let's go !